Pazar günü Orduspor maçında sahada mücadele vardı ama kulübede kimse yoktu. Ya da vardı ama hoca güvenemedi.
Ben anlamıyorum dostlar. Sahada ne yaptığı belli olmayan Sefa isminde bir arkadaş var. Eleman belki de benim görmediğim yeteneklere sahip diyesim geliyor ama maçı izlerken konuştuğum, sohbet ettiğim herkes şikayetçi. Sorun bende değil bunu çok rahat anlıyorum maç sırasında. Ordu karşısında da 90 dakika bu adama sebat etti teknik heyet. Nasıl bir büyü vardır ki futbol namına ortaya hiç bir şey koymayan Sefa'ya bu kadar tahammül ediliyor.
Sadece Sefa değil tabii. Ceyhun da çok kötü. İlk iki hafta da takımı hücuma çıkartırken soğukkanlılıkla basit oynayan, sağlam ve yüzdeli pas yapan Ceyhun gitti, yerine topu ezen, koşmakta zorlanan, mücadeleden kaçınan bir Ceyhun geldi. Sezonun başından beri Okay' a yüklenenler son iki maçta Okay türküsü çağırdı. Ama bunu bir tek hoca duymadı. İçimden hocaya kızmak gelmiyor. Net bir şey varsa hocadan sonra takım bir ivme kazandı ama doğrusuna doğru, eğrisine eğri demezsek nerde kaldı bizim adaletimiz...
Mücadele iyi, taraftar harika, maç başı ve sonunda destek tam ama oyunun kilidini açacak adam yok. Yedek kulübesi forvetsiz ve Allah korusun Bobo olmasa elde avuçta hiç bir şey kalmıyor... "Çözüm ya Seydi çözüm" diye haykırasım var.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum sizin...