Erken Müdahale Hayat Kurtarır

Normal şartlarda şu maçtan alınacak mağlubiyete emin olun hiç kimse kızmazdı. Hatta ileri gidiyorum kızamazdı, hatta ve hatta kızmamalıydı. Gel görki maçın gidişatı bizleri küplere bindirip ileri geri konuşmaya mecbur bırakıyor. 

Maçın analizi falan kenarda dursun. Biz olması gerekenlerden yola çıkıp olmayanlardan, yapılmayanlardan konuşalım. Sinir krizlerimizin nedenini izaha çalışalım. 

Hocam sen kafanda galibiyet için bir planlama yaptın mı bugün? Yaptıysan bunu biz neden sahada izleyemedik hele bir anlat. Oyun tutmayı, attıktan sonra yememeyi ne zaman öğrenecek mesela bu takım? Öğretmek için ne yapıyorsun bir dillendir kurban olayım. Biz neden öne geçtiğimiz bir maçta devre arasını ya da maç sonunu galip bitiremiyoruz? Neden hiç bir şeyi güzel noktalayamıyoruz?

68. dakikada rakibin 10 kişi kalmış, sen elindeki tek hücum opsiyonunu 85. dakikada ve beraberliği yakalamak için oyuna alıyorsun. Halbuki rakibini eksik bıraktıktan sonra Umut Sönmez tercihi yerine Traore seçimini yapsan oyunu rakip sahaya saha erken yıkacaksın. 

Geçti gitti, önümüzdeki maçlara bakalım diyeceğim ama şu maçı böyle kaybetmek şirazemizi bozuyor, dengesizleşiyoruz. 

Normalde bir iki maçla hocayı yada futbolcuyu asmak ahlakım değildir ama yazının sonuna ekleyeyim. Erken müdahale hayat kurtarır. Geç kaldıkça, görmezden geldikçe, umursamayıp açılan yaraya müdahale edilmedikçe kangren olur ve vücuda yayılır.  Tedbir almak ve çözüm üretmek şart. Ve muhtemelen bu tedbir kulak çekmekten daha ağır bir şekilde olmalı...